Mete Çubukçu 

Mustafa Şahin'in çevirisiyle 

لا نصر لا هزيمة

المهمة والتخطيطات التي تم العمل عليها منذ مدة طويلة على نقل رفاة "سليمان شاه"  انتهت بعملية شاملة, وهو ما كان فيه الصواب.

واضح بأن المزار كان سيصبح بعد فترة مسرحاً للقوى المتحاربة هناك, وقد يتم استخدامه من قبل جميع الاطراف, طبعاً دون أن ننسى الأسباب الأساسية التي أوصلت لهذه النقطة.

قامت تركيا بهذه العملية لوحدها, دون أن يكون هناك داعٍ لمشاركة أحد؟!

طبعاً هذا لا يعني أنه لم يتم التنسيق مع قوات التحالف الدولي التي تقصف من الجو, أو القوات المحاربة على الأرض كما وحدات حماية الشعب الكردية وداعش وذلك لعدم حصول تماس هناك.

ليس هناك عائق

دائماً يكون هناك احتمال للإشتباكات, لذلك يجب أخذ التدابير اللازمة لأي طارئ قد يحصل.

إن لم يكُ هناك داعٍ للدخول في النزاع, و خسارة أي فردٍ من الطاقم, أو وضع العملية في خطر فيجب اخطار جميع الجهات المتصارعة على أرض المعركة, وليس هناك مانع لذلك.

قيام تركيا بالاتصال بقوات حماية الشعب والمرأة الكردية قبل التوجه إلى مزار سليمان شاه أمرٌ طبيعيٌ جداً, الغير طبيعي أن لا تتواصل معهم. لأنه لا يوجد طريق آخر يتجه إلى منطقة جسر قراقوزاك.

النقطة الحدودية في منطقة مرشد بينار / كوباني (عين العرب)  بيد قوات حماية الشعب الكردية عسكرياً و سياسياً. أما النقطة الحدودية في منطقة قارقاميش/جرابلس  فهي بيد داعش, واستخدام ذاك الطريق فيزيائياً قريب من الاستحالة.

في هذه العملية التي تمت, يحتمل أن يكون سبب عدم إلتماس أي طرف الطرف الآخر هو التهديد باستخدام القوة, ولا مانع من استخدام هذه اللهجة الآن.

علماً أنه واضحٌ جداً بأن أسباب عدم التماس أو الاشتباك مع (قوات حماية الشعبة الكردية وحتى داعش) هو اخطارهم بالعملية.

لا نصر ولا هزيمة

لو صنفنا العملية فنجد بأنها لا تصنف على أنها "جيدة أو سيئة" ولا يجب الجدال على أنه "أُهملت أرض الوطن أم لم تُهمل", عندما نتوقف عندها نجد أنها عملية اخلاء وعودة العسكر فقط لا أكثر.

أي نستطيع القول: أن عملية الاخلاء والعودة كما الهجوم خطرة وغير سهلة. وليس هناك نصر أو خسارة في الأمر, وليست بطولة أبداً.

التدمير أيضاً منطقي

تدمير المزار متعلق بالانسحاب. وعملية الاخلاء عادةً ما يرافقه انهاء لكل أثرٍ في المكان.

المنطقة التي يتواجد فيه المزار منطقة عسكرية أي عند الاخلاء يجب التخلص من كل أثرٍ مما تبقى.

الأمر الثاني الأهم هو عداوة هذه الجماعات السلفية التكفيرية أي داعش للمزارات والمراقد, وهو ما سيؤدي قيام التنظيم بتدمير المرقد بعد عملية الاخلاء, وهو أمرٌ له عبءٌ سياسي أكبر من ذي قبل.

بعد التخلص من داعش في كوباني (عين العرب) قامت وحدات حماية الشعب الكردية وبمساندة قوات التحالف الدولي العربي بالهجوم على التنظيم وهو ما أدى إلى انسحابه باتجاه الرقة, الأمر الذي قد يجعله أكثر شراسة من قبل عندما يتم الضغط عليه أكثر, ويذكرنا ذلك بتهديدات التنظيم لتركيا من قبل.

كما كانت حادثة القنصلية التركية في الموصل مهمة بالنسبة للشارع التركي, فإن عدم السماح لداعش بالهجوم على المرقد أيضاً بذات الأهمية, لأنها قد تخلق مشاكل جدية في تركيا في حال هجومه.

لم تنجح سياسيا

لم تنجح السياسة التركية بالتعامل في ملف الأزمة السورية. وهي الآن باتجاه تنقيحها واعادة تقليب الصفحات. واتمنى أن تلاحظ تركيا بأن موقعها تجاه سوريا بدأ يختلف من ذي قبل.

تركيا لم تنضم إلى قوات التحالف التي تهدف إلى ضرب داعش من الجو, ولم تفتح قاعدة إنجيرليك لهذا الغرض, وذلك حتى لا يكون لداعش ردة فعل على ذلك.

ولكن الاتفاقية التي ابرمتها الحكومة مع الولايات المتحدة حول تدريب وتسليح المعارضة السورية المسلحة تهدف لمحاربتهم داعش. وسيتم تسليم قسم من التدريبات للحكومة التركية. والتوقيع على الاتفاقية يضع تركيا وجهاً لوجه أمام داعش, وهو أمرٌ كان محتملاً من قبل ولكن الاتفاقية أسرعتها.

كوباني هي نقطة تحول

تعرضت داعش قبل فترة لهزيمة نكراء أمام وحدات حماية الشعب الكردية, عندما لم تسقط كوباني. ولكن هل كانت ستتم عملية الاخلاء بهذا الشكل لو كانت كوباني بيد داعش؟

كوباني أصبحت نقطة تحول في العديد من النقاط. عدم سقوط كوباني وبقاؤها بيد أكراد سوريا حافزٌ مهم جداً لتركيا. لأن عملية المصالحة في تركيا, والمستقبل المشترك لأكراد سوريا, والعمل السياسي المستقبلي في سوريا ومكافحة داعش جميع تصب في مصلحة تركيا.

كوباني بل روز آفا كاملاً, بالنسبة لتركيا مناطق مهمة جداً في مستقبل سوريا. لأن هناك رابط كبير بين الاحداث في كوباني وعملية السلام في تركيا وهو الأمر الذي يؤدي إلى تأسيس علاقات قوية بين الاكراد والأتراك وبناء مستقبل جيدٍ معاً, وكذلك الأمر بالنسبة لسوريا الجديدة أيضاً, والعكس صحيح.

حتى لو كان مكان المزار مؤقتا في هذه الفترة فإن موقعه الجديد في كوباني قد يعتبر رمزاً للمصالحة بين تركيا وأكراد سوريا مستقبلاً.

الفرصة التي قد ذهبت سداً من قبل قد تكون سانحةً هذه المرة.

Ne serkeften ne jî têkçûn

Mete Çubukçu

 Werger/Çeviri: Azad ZAL (azadzal@hotmail.com)

Demekê dirêj bû ku li ser tirba Suleyman Şah spekulasyon dihatin kirin. Bi tevgereke leşkerî ev bi dawî bû. Baş bû ku bi dawî bû.

Piştî demekê ew ê tirbe ji êrîşên her kesê re vekirî be, dê her kes bike sedemên ku spekulatîf li ser wê bênekirin. Helbet divê ji bîr nebe ku ev kar ji ku hatiye heta kê derê...

Tirkiye vê operasyonê bi sere xwe nekir. Çima berevajiyê vê bê fikirandin?

Lê ev rewş, helbet nayê wê wateyê ku li ezmana bi hêzên koalîsyonê re, li bejahiyê jî bi YPG û DAIŞê re  bi awayên cuda cuda pêwendî dananiye.

Xirabiyek tune

Her tim îhtîmala pevçûnê heye. Tedbîr li gorî wê têne girtin.

Ku hûn rasterast nexwazin bikevin nava pevçûnê, ji bo ku hûn wendayîyên bereday, ji bo ku operasyona we nekeve nava zorê û astengî terneyên hûn dikarin bi her awayî pêwendiyan bi her kesê re deynin. Ango di vê de xirabiyekê tune ye.

Berî ku ji bo tirba Suleyman Şah bi rê bikeve, Tirkiye bi PYD/YPGê re hevdîtin kiriye. Ji vê yekê normaltir tu tişt tune ye. Ku wisa nebe ne normal e. Ji ber ku tirbe li herêma Karakozakê ye, wekî din tu çare tune ye. Deriyê Mirşitpinarê ji aliyê siyasî ve di destê YPG ji aliyê leşkerî ve di deste YPGê de ye. Deriyê din yê Karkamişê jî di deste DAIŞê de ye. Ji bo ku mirov di wê derê re her bi ser tirbê de, ew der ne mumkun e.

Wekî encam, îhtîmaleke mezin e ku hêzan li hev kiriye ku kes eleqe bi kesê neke. Di vir de xirabiyekê tune ye.

Jixwe di dema operasyonê de bi kesê re (bi YPG û DAIŞê re) neketina nav pevçûnan dide nîşandan ku haya wan ji hev heye.

Sonuç olarak, kimsenin kimseye dokunmaması konusunda mutabakat sağlandığı da kuvvetle muhtemel. Burada da bir beis yok.

Ne serkeftin ne têkçûn

Ku em wekî kategorî vê operasyonê bi awayê ‘baş ya jî xirab’ ya jî ‘xaka welat hatiye berdan ya jî nehatiye berdan’ negirin dest, di derveyê van nîqaşan de em dikarin bibêjin ku, bi awayê teknîkî ev operasyon, operasyona tahliyekirinê ye û leşker jî paş ve hatine kişandinê.

Mirov dikare vê jî bibêje ku, tahliyekirin û vekişîn bi qasî operasyonên êrîşî cidî û zor in. Ango li holê ne serkeftin heye ne jî têkçûn. Û qet û qet ne hemaset e jî.

Îmhakirin jî normal e

Xirakirina tirbê jî bi vekişînê ve girêdayî ye. Di tevgerên vekişînê de divê mirov li dû xwe tiştek nehêlê.

Ciyê ku tirbe li wê ye di encamê de qadeke leşkeri ye, dema ku tu ji vir vekişiyayî divê ku tu li du xwe tu tiştek nehêlî.

Ya duyemîn û ya bingehîn jî ev e ku, DAIŞ û tevgerên selefî/tekfîrî piştî vekişînê ew ê wê tevgerê serobino bikirana. Ev dihat zanîn. Encameke bi vî rengî helbet dê girantir bûna.

Piştî ku Kobanê ji DAIŞê hat paqijkirin, YPGê ve digel hêzên koalîsyonê zor da DAIŞê, li ser wê jî DAIŞê ber bi Reqayê vekişiya, ku zor bigîjê dê zêdetir êrîşkariyê bike. Jixwe zû ve ye li ser Tirkiyeyê gefan dixwe. Ev tê zanîn.

Ji ber vê, ji bo ku DAIŞê êrîşê tirbê bike, fersend nehatiye dayîn gelek girîng e. Piştî bûyera Musilê careke din bûyereke bi vî rengî pêk bihata dê ji bo Tirkiyeyê hin problemen cidî derxistana meydanê.

Polîkaya Suriyeyê ser negirt

Polîtikaya Tirkiyeyê, ya li ser Suriyeyê ser negirt. Niha ber bi guhertinê ve diçe. Ez hêvî dikim ku Tirkiye lê varqile, pozisyona wê ya li hember Suriyeyê diguhere.

Tirkiye tev li koalîsyona êrîşên hewayî yên li hember DAIŞê nebûbû. Încîrlîkê ji bo vê yekê ji bo operasyonê venekiribû. Ji ber ku ji bertekiyên DAIŞê tirsiyabû.

Hefteya berê Amerîkayê re peymana Perwerde bike-Girê bide hate îmzekirin. Mixalifên ku ew ê bêne perferdekirin dê herin li hember DAIŞê şer bikin. Dê hin beşên vê perwerdê li Tirkiyeyê ben dayîn. Piştî ku ev peyman hat îmzekirin êdî Tirkiye bûye dijberê DAIŞê. Ev bi sere xwe xeteriyek e û ji ber vê jî operasyona tirbê bi lezgînî hatiye kirin.

Kobanê xala dawîn e

DAIŞ demekê berê li hemberî YPGê têkçûneke mezin jiya. Kobanê neket. Ku niha Kobanê di destê DAIŞê de bûna gelo dê çawa bûna? Gelo dê ev operasyon dê bi vî awaya bikariba bihata kirin?

Ji hinek aliyan ve Kobanê bû xala dawîn ya girîng. Kobanê di desthe Kurdan de ma, ev ji bo her demî baş û avantaj e. Ji bo pêvajoya aştiyê, ji bo dahatûya hevpar ya Kurdên li Suriyê û Tirkiyê, ji bo polîtîkayeke nû ya li ser Suriyeyê, ji bo tekoşîna li hember DAIŞê...

Kobanê û herêmên Rojava bi giştî  ji bo dahatuya Suriyeyê gelek girîng in. Ji lew re pêvajoya aştiyê ya li Tirkiyê rasterast bi mesela Kobanê ve girêdayî ye. Ku Kurd û Tirk ji bo dahatuyeke hevpar li hev bikin dê ev li Kobanê û her wisa li Suriyeyê jî bandor bike û bibe mînak. Dibe ku berevajî wê jî bibe.

Her çi qas bê gotin ku ciyê tirbê dê paşê bêguhertin jî, niha li Kobanê ye. Ev jî ji bo dahatuya Tirkiye û Kurdên li Suriyeyê nîşaneya hevpariyê ye.

Ev dem dibe ku ew şansê ku ji dest çûye dîsa vegere.

Ne zafer ne hezimet

Diken.com             23/02/2015 21:07

Uzun süredir üzerinde spekülasyon yapılan Süleyman Şah Türbesi konusu kapsamlı bir harekatla son buldu. İyi de oldu.

Türbe belli ki bir süre sonra herkesin saldırısına açık hale gelecek, herkes tarafından spekülatif amaçla kullanılabilecekti. Tabii ki işin bu noktaya nasıl vardığını unutmadan…

Bu harekatı Türkiye kendi başına yaptı. Bunun aksi zaten niye düşünülsün ki?

Ama bu durum tabii ki havada koalisyon güçleriyle, karada YPG ve hatta IŞİD ile farklı kanallar ve farklı düzeylerde bağlantı kurulmadığını göstermez.

Bir beis yok

Çatışma ihtimali her zaman vardır. Tedbirler buna göre alınır.

Eğer doğrudan çatışmaya girmek istemiyorsanız, gereksiz kayıp vermemek ve harekâtı zora sokmamak için her türlü tedbiri alıp her türlü bağlantıyı kurabilirsiniz. Yani bunda bir beis yok.

Türkiye’nin Süleyman Şah için yola çıkmadan önce PYD/YPG ile görüşmüş/haberleşmiş olmasından daha normal bir şey olmaz.  Olmaması anormal.  Çünkü türbenin bulunduğu Karakozak bölgesine başka çıkış noktası yok. Mürşitpınar sınır kapısının kontrolü siyasi olarak PYD’nin, askeri olarak da YPG’nin elinde. Diğer kapı Karkamış karşısında, o da IŞİD’in elinde, oradan Türbe’ye varmak fiziki olarak mümkün değil.

Sonuç olarak, kimsenin kimseye dokunmaması konusunda mutabakat sağlandığı da kuvvetle muhtemel. Burada da bir beis yok.

Zaten herhangi bir çatışmanın yaşanmaması (YPG ve IŞİD ile) alandaki tarafların durumdan haberdar olduklarını gösteriyor.

Ne zafer ne hezimet

Harekâtı kategorik olarak ‘iyi ya da kötü’ olduğu, ‘vatan toprağının bırakılıp bırakılmadığı’ tartışmalarının dışında ele ele alırsak teknik olarak bir tahliye operasyonu olduğunu, askerlerin de geri çekildiğini söyleyebiliriz.

Söylemekte sakınca yok: Tahliye ve geri çekilme de saldırı harekatı kadar ciddi ve zor bir iştir. Yani ortada olan ne zafer ne de hezimettir. Hamaset hiç değildir.

İmha da normal

Türbenin tahrip edilmesi de çekilmeye bağlı bir gelişme. Çekilme harekatlarında genelde geride bir şey bırakılmamaya çalışılır.

Türbenin bulunduğu yer sonuç olarak askeri birimdir ve buradan çekilirken herhangi bir şey bırakılmaz.

İkincisi ve asıl önemlisi türbe türü yapılara düşman olan ve tahrip eden selefi/tekfirci hareketlerin yani IŞİD’in çekilme sonrası türbeyi  yerle bir edeceği biliniyordu. Böyle bir durumun siyasi sonuçları daha ağır olabilirdi.

Kobani IŞİD’den temizlendikten sonra YPG’nin koalisyon güçleriyle birlikte IŞİD’e yüklendiği, IŞİD’in Rakka’ya doğra çekilme eğiliminde olduğu, sıkıştığı oranda saldırganlaşabileceği ve zaten bir süredir Türkiye’yi tehdit ettiği biliniyor.

IŞİD’in türbeye saldırmasına fırsat verilmemesi önemli olduğu kadar Musul konsolosluğu vakasından sonra böyle bir olay Türkiye’de ciddi sorunlara yol açabilirdi.

Politika tutmadı

Türkiye’nin Suriye politikası tutmadı. Şimdi revizyona gidiliyor. Ve Türkiye Suriye konusundaki pozisyonunun değişmekte olduğunun farkındadır umarım.

Türkiye IŞİD’e karşı kurulan koalisyondaki hava unsurlarına katılmamış, İncirlik’i bu amaçla uçuşa açmamıştı. Zira IŞİD tepkisinden çekinmişti.

Amerika’yla geçen hafta imzalanan Eğit-Donat Anlaşması’nın ilk amacı silahlı muhalifleri eğitip IŞİD’le savaştırmak. Bu eğitimin bir bölümü de Türkiye’de verilecek. Anlaşmaya atılan imza, Türkiye’yi artık IŞİD’in karşısına geçirmiş durumda. Bunun başlı başına bir risk olması da çekilmeyi hızlandıran nedenlerden birisi.

Dönüm noktası Kobani

IŞİD bir süre önce YPG karşısında büyük bir yenilgi aldı, Kobani düşmedi. Peki ya şu anda Kobani IŞİD’in elinde olsaydı? Bu harekat bu şekliyle yapılabilir miydi?

Kobani bazı açılardan dönüm noktası olmuştur. Kobani’nin Suriyeli Kürtlerde kalması her zaman bir avantajdır. Türkiye’deki barış süreci, Türkiye’nin ve Suriyeli Kürtlerinin ortak geleceği, yeni bir Suriye politikası ve IŞİD’le mücadele açısından.

Kobani ve dolayısıyla Rojava, Suriye’nin geleceğinde önemli bölgeler. Çünkü Türkiye’deki barış süreciyle Kobani meselesi doğrudan ilintili olmakla birlikte Türkiye’de Türkler ve Kürtler ortak bir gelecek kurup barışa yol alacaklarsa bunun yansıması Kobani’de ve yeni Suriye’de de görülecektir. Tersi de geçeridir.

Türbenin yerinin geçici olduğu söylenmekle birlikte yeni yeri Kobani’de. Bu da Türkiye ile Suriyeli Kürtlerin geleceği açısından sembolik ortaklıklardan biri olabilir.

Bir süre önce kaçan şans belki bu kez yakalanabilir.

Isid peut etre une grande probleme pour la turquie dans les prochain annes

Mete Çubukçu
Translation: Ege ÇUBUKÇU 

Işİd est une organisation qui peut etre beaucoup plus agressive et nuisible pour sa region geographique quand elle sera serre. Il faut considerer les assasinage du journalist japonais et du pilot jordanien.

La rasion des assasinages d'IŞİD est le defait qu'il a eu a Konbane. On sait que a Kobane, quelque milles de militants d'Işid avait ete tue, l'organisation a perdu beaucoup des armes et ils n'a pas pu avoir une conseqeunce de leurs attaques a Kobane. Le defait Kobane est une perde du prestige et du moral.

L'insistance sur Kobane et beaucoup de morts a cree une disputation dans Işid. En raison de ces disputation, on sait que il y avait quelque execution dans l'organisation. La resistance en Kobane est une charniere pour Işid. L'affaiblisement d'Işid a commence par ces action. Meme si c'est pas veut dire que l'organisation a fini. 

L'execution du collegeu japonais et specialement du pilot jordanien sont en raison de ces actions. Et le style differents des executions. Işid veut que le public parle sur l'organisation et a peur d'Işid. Et regagner le moral et les teritoire qu'ils avaient perdu. En meme temps, on peut voir que Işid va devenir plus dangeureux quand ils perdent leurs espaces. 

Le different style d'execution du pilot jordanien particulierment est une menace aux des pays de la coualisiton et un propagande pour montrer leur grande force.

 Si Işid avait conquit Kobanie, il controlerait la frontiere de la turquie entre Syrie. La Turquie n'avait pas donne l'importance neccesaire ou l'impression etait comme ça? 

En conqulition, l'impresion etait ça: Işid aviat deplace en dehors de l'inniciative de la Turquie. Mais la probleme Işid n'a pas disparu. Par exemple, l'organisation quitte Halep mais El Nusra va venir ici. 

IŞİD est encore a la frontiere de la Turquie. İls ont des organisation a Liban, Jordanier et Eygpt. L'assasinat du pilot jordanien est le commencement du show a Jordanie. Car Jordanie est un but facile des organisation islamique. 

Mais il ne faut pas publier ça: Işid est un probleme pour tout la Moyen Orient. Peut etre pour un plus grand espace geographique. On a la realite du Pakistan. Les arrestations des militans islamique dans la Turquie est importante; meme s'il y a une message internationale aavec ces arrestation.

Les participants turcs et etrangers sont entre et sortie moins a la frontiere de Syrie-Turquie. Mais ce qui est important est, la circulation de la mentalite des organisation comme IŞİD, Nusra. Si on donne pas l'importance a cette sujet, ça va causer des grandes probleme. Notre connaisance historique nous le montre. La Turquie peut ocupper avec IŞİD pour un longtemps

قد تضطر تركيا إلى مكافحة داعش لسنين طوال

METE ÇUBUKÇU/مته تشوبوكتشو

قد تصبح داعش أكثر وحشية إن تم تضييق الخناق عليها, لأنه تنظيم قادر على إلحاق الأذية بالمساحات القريبة من المناطق التي يسيطر عليها, والطريقة التي قتلوا فيها الطيار الأردني أو الصحافيين اليابانيين خير مثالٍ على ذلك.

الهزيمة الكبرى التي تعرض لها داعش في كوباني, وانسحاب قواتها أمام قوات بيشمركة كردستان العراق في شمال العراق, والخسائر الكبيرة التي مني بها جراء ضربات طائرات التحالف قد يجعل داعش يضطر إلى إعادة تجميع قواته من جديد. 

عدد قتلى داعش في حرب كوباني تجاوز الآلاف, ودُمرت أغلب أسلحته الثقيلة الموجودة في المدينة, علماً أنهم لم يحصلوا على أية نتيجة تذكر بالرغم من الثقل الكبير الذي أولوه في حربهم هناك. وقللت خسارة كوباني من هيبتها تجاه الخارج اضافةً إلى انهيار في صفوف بعض مقاتليه.

إصرار التنظيم بالاستمرار في حرب كوباني خلق جدالاً داخله. حتى أنه ظهرت عمليات اعدامات لبعض الأشخاص داخل التنظيم لهذه الاسباب. المقاومة الشرسة التي ظهرت في كوباني, والانسحاب الذي حصل أمام قوات كردستان العراق, كانت بالنسبة لتنظيم داعش نقطة تحول واضحة. داعش استنفز قوته في هاتين النقطتين. طبعاً جميع هذه الضربات لا تعني نهاية التنظيم.

اعدام زملائنا الصحافيين وقتل الطيار الأردني؛ والطريقة المختلفة التي قتلوا فيها الطيار تدل على صحة الأسباب التي ذكرناها ما ورد في أعلاه. التنظيم يشعر بحاجته إلى أن يتم التحدث عن عملياته ورهبته؛ إلى نشر وتجديد الخوف والذعر الذي نشروه مسبقاً, ولأن داعش خسر مساحات كبيرة إضافة إلى فقدانها المعنويات والهيبة التي كانت موجودة داخل التنظيم وخارجه قد يجعل التنظيم أكثر خطورة من قبل.

وخاصة الطريقة المختلفة التي قتلوا فيها الطيار الاردني أرعبت دول الجوار والدول المشاركة في التحالف الدولي, حتى أن (الامارات العربية المتحدة انسحبت من التحالف).كل ذلك كان مجرد بروباغندا دعائي لنشر هيبته من جديد.

لا يجب أن ننسى تركيا عندما نتحدث عن الدول المجاورة لداعش. وضْعُ التنظيم بثقله على حرب كوباني لم يكن دون سبب. بسيطرته على كوباني كان سيصل ويربط بين حدوده الشرقية والغربية المشتركة مع تركيا, وحدوده كانت ستمتد من وسط سوريا إلى شمالها, أي حتى حدود تركيا.

أي أن التنظيم كان سيضع يده على نقطة الحدود مع تركيا في كوباني. ولكن لم يحصل ذلك. كوباني نقطة مهمة واستراتيجية, لو أصبحت تحت سيطرة داعش لأصبح للتنظيم حدودٌ طويلة مع تركيا. هل كانت تركيا تستهين بكل هذا الأمر أم أنها كانت مدركةً لذلك؟ لكم التعليق. بنهاية الأمر يظهر أن تركيا تم ابعادها عن داعش بغير ارادتها. ولكن كل ذلك لا يعني بعد خطر داعش. علماً بأن داعش له مراكز مختلفة على حدود تركيا, فقط طريقة تواجده مختلفة.

مثال على ذلك نسمع أخبار انسحاب التنظيم من أرياف حلب الذي كان يسيطر عليه. ليس هناك أدنى شك بأن جبهة النصرة ستأخذ تلك المناطق التي كان يسيطر عليها داعش.

داعش الذي لم يستطيع البقاء في كوباني مازال له حدودٌ مع تركيا, يحاول إظهار قوته في بلدان كما لبنان والأردن وسيناء في مصر. وقتل الطيار الأردني هي رسالة بدء التنظيم نشاطه في قلب الأردن, لأن التنظيمات السلفية في الأردن هي بيئة ملائمة لأستخدامها كأهداف له, وقد يخلق حالة عدم استقرار في البلاد. ونتذكر بعد مبايعة الجماعات المقاتلة في سيناء مصر للتنظيم ازدادت الهجمات هناك.

ولا ننسى أن تنظيم داعش لا يحارب الدول التي تحاربه وتهاجمه فقط, بل قد يثير التوتر في البلدان التي يلجأ إليها بعض أفراضهفراراً من الحرب. وخاصةً إن كان لهم دورٌ حتى ولو كان بسيطاً في إثارة التوتر.

عدم اهتمام تركيا بالتوترات في دول الجوار مهما حصل حالة حاصلة من قبل كما باكستان نموذجاً. اعتقال تركيا لبعض المنضمين إلى داعش في الفترة الأخيرة إن كانوا أجانب قدموا إلى تركيا أو مواطنين أتراك أمرٌ مهم داخلياً وعالمياً. فقد قلل ذلك بشكل واضح المنضمين إلى التنظيم داخل تركيا وخارجه. وبالرغم من صعوبة تجاوز الحدود السورية في الفترة الحالية إلا أن تدفقهم مازال مستمراً.

ولكن الأهم هو نشر التنظيمات كما النصرة وداعش بيئة مناسبة لها في المناطق التي يصلون إليها, ولا يجب أن نستخف بهذه التحركات. الاستخفاف بهذه البيئة التي قد تحدث مشاكل مهمةً في المستقبل في الدول الموجودة فيها, وتركيا غير بعيدة عن ذلك.

معلوماتنا وتجاربنا على مر التاريخ تذكرنا بأمرٍ مهم, وهو أن تركيا ستبقى تكافح داعش على مر سنين طوال.

                                                       ////////////نهاية النص//6////////////

Çeviri: Mustafa Şahin

mustefashahin@gmail.com

Türkiye uzun yıllar IŞİD’le uğraşabilir

METE ÇUBUKÇU 

9/2/2015

IŞİD sıkıştığı oranda daha saldırganlaşabilecek, yakın coğrafyadaki insan ve ülkelere daha fazla zarar verebilecek bir örgüt. Japon gazeteci ve Ürdünlü pilotun öldürülmesini bu şekilde ele almak gerek.

IŞİD’in gerçekleştirdiği infazların en önemli gerekçeleri olarak Kobane’de aldığı ağır yenilgi, Irak Kürdistanı’nda peşmerge karşısında geri çekilmesi, koalisyon uçaklarının verdiği ağır zarar karşısında kendini yeniden konsolide etme çabasını gösterebiliriz.

Kobani yenilgisi örgütün moralini bozdu

Kobani’de birkaç bin IŞİD militanının öldüğü, ağır silahların tahrip edildiği, üstelik kente bu  kadar yüklenilmesine rağmen herhangi bir sonuç alınmadığı biliniyor. Kobani yenilgisi IŞİD için dışarıya karşı prestij, örgüt içinde moral askeri açıdan da ciddi kayıplara yol açtı.

Kobani’deki ısrar ve çok sayıda can kaybı örgüt içinde tartışma yarattı. Hatta bu nedenle örgüt içi infazların gerçekleştiği biliniyor.

Güç kaybı başladı

Bu nedenle Kobani’de gösterilen direniş, Irak Kürdistanı’nda örgütün geriletilmesi, IŞİD’in geleceği açısından dönüm noktaları. IŞİD güç kaybetmeye bu iki noktadan itibaren başlamış durumda. Tabii ki tüm bu darbeler örgütün sonlanması anlamına gelmiyor.

Japon meslektaşımızın ve özellikle Ürdünlü pilotun infazı, hatta bu infazın ilk kez farklı biçimde gerçekleştirilmesinin altında yukarıdaki nedenler yatıyor. Örgüt yeniden kendisinden konuşulmasına ihtiyaç duyuyor; korku yayma üzerine kurulan iktidar ve imajı tazelemeye, kaybettiği alan ve moral hakimiyetini hem örgüt içinde hem de dünyaya karşı yeniden ele geçirmeye çalışıyor. Aynı zamanda örgüt, alan kaybettiği oranda daha tehlikeli hale gelecek gibi görünüyor.

İnfazla propaganda

Özellikle Ürdünlü pilotun farklı biçimdeki infazı çevre ülkelere koalisyona verilen destekten dolayı gözdağı (BAE koalisyondan çekildi) olduğu kadar son dönemde darbe yiyen örgütün gücün göstermek isteyen bir propaganda.

IŞİD’e komşu ülkelerden söz ederken Türkiye’yi unutmamak gerek. IŞİD’in Kobani’ye yüklenmesi nedensiz değildi. Kobani’yi ele geçirip Türkiye sınırındaki doğu-batı hattını tamamlayacak, Suriye’de orta bölgeden kuzeye, Türkiye sınırına kadar uzanacaktı. Yani Türkiye sınırında elinde bulunan kapılara Kobaniyi de ekleyecekti. Olmadı.

Kobani önemli ve stratejik bir nokta olarak IŞİD’in eline düşseydi örgüt Türkiye sınırında çok uzun bir hattı kontrol altına tutacaktı. Türkiye bu işin gerçekten hafife mi almıştı yoksa öyle bir algı mı oluşmuştu? Yorum sizin.

Tehdit geçmedi

Sonuçta algı IŞİD’in Türkiye’nin inisiyatifi dışında uzaklaştırıldığı yönünde oluştu. Ama tüm bunlar IŞİD tehdidi geçtiğini göstermiyor. Zaten Türkiye sınırına yakın bölgelerde IŞİD versiyonları mevcut, fark uyguladıkları yöntemlerde sadece.

Örneğin örgütün Halep’in kırsal bölgelerinden geri çekilmeye başladığı haberleri gelmekte. Bu arada IŞİD’in boşluğunu Nusra’nın dolduracağına şüphe yok.

Ürdün’e dikkat

Kobani’de tutunamayan IŞİD hala Türkiye sınırında. Diğer yanda, Lübnan, Ürdün ve Mısır’ın Sina bölgesinde gücünü göstermeye ve buralara yüklenmeye çalışıyor.

Ürdünlü pilotun öldürülmesi de Ürdün içinde gövde gösterisinin başlangıcı. Çünkü Ürdün, Selefi örgütler için uygun hedeflerden birisi; kolayca istikrarsızlaşabilir.

Mısır’ın Sina bölgesindeki örgütün IŞİD’e biat etmesi sonrası saldırılar artmış durumda.

Ancak şunu unutmayalım kı IŞİD sadece kendisini sıkıştıran değil, sıkıştığı oranda kaçtığı ülkelerde sorun çıkaracak bir yapı. Üstelik o ülkeler içinde irili ufaklı varlık gösteriyorsa. Önceleri kaale alınmayan sanki yokmuş gibi davranılan benzer yapının Pakistan serüveni ortada.

Asıl önemlisi IŞİD zihniyeti

Türkiye’nin son dönemde ilk kez IŞİD’e katılan bazı yabancı ve TC vatandaşı bir kişiyi tutuklaması önemli; bu durumun her ne kadar uluslararası mesajı olsa da.

Türkiye’de IŞİD’e katılanlar ve yabancı savaşçılar eskiye oranla, Suriye sınırını daha zor aşsa da hala içeri girip çıkıyor. Ama en önemlisi IŞİD, Nusra tarzı yapılara zemin hazırlayan zihniyetlerin yayılmasını, zemin bulmasını önemsememek. Bu önemsenmediği takdirde ileride ciddi sorunlar yaratacaktır ki Türkiye de bundan muaf değil.

Tarihi bilgilerimiz ve tecrübelerimiz bize bunu gösteriyor. Türkiye’nin uzun yıllar IŞİD’la uğraşma ihtimalini gözardı etmeyelim.

DIBE KU TIRKIYE BI SALAN BI DAIŞÊ MIJÛL BIBE

Mete Çubukçu 

Werger/Çeviri: Azad ZAL (azadzal@hotmail.com)

DAIŞ rêxistineke şeterbar e. Çi qas zor bigihîje DAIŞê ew ê ew qas êrîşkar bibe, ew ê li erdnîgariya nêzber bi van êrîşên xwe hem dê zirarê bide mirovan hem jî bide welatan. Divê ku kuştina rojnamegerê Japonî û pîlotê Urdunî bi vî awayî bê ber bala mirov.

Em dikarin bibêjin ku sedemên girîng ên înfazkirinên DAIŞê; li Kobanê têkçûna giran, li başûrê Kurdistanê li hember Peşmergeyan paş ve vekişîn, bombebarandina balafirên koalîsyonê û gelek xisar dîtin, ji bo ku rêxistin xwe ji nû ve konsolide bike di nava hewldanan de ye.

Tê zanîn ku DAIŞ li Kobanê çend hezar militanên xwe wenda kiriye, çekên wê yên giran hatine texrîbkirin, bi ser de jî çi qas zor dabe jî û dabe ser Kobanê jî, tu encam ne girtiye. Têkçûna DAIŞê ya li Kobanê; li hember derve prestîja wê wenda kir, din ava xwe de têkçûna morale ji aliyê leşker3i ve wendayiyên cidî bi xwe re aniye.

Israra wê ya li ser Kobanê din ava rêxistinê de bû sedema nîqaşan jî. Heta tê zanîn ku ji ber vê yekê di nava rêxistinê de înfazên hundirîn jî têne kirin.

Ji ber vê berxwedana li Kobanê, paşvexistina li başûrê Kurdistanê ji bo dahatuya DAIŞê xalên girîng û diyarker in. DAIŞ li ser van her du xalan hêza xwe wenda dike. Lê ev darbe û paşvexistin nayê wê wateyê ku rêxistin diqede.

Înfaza hevalkarê me yê Japonî û bi taybetî jî înfaza pîlotê Urdunî; ku ev înfaz bi awayeke cihê pêk anî. Di bingeha vê yekê de dîsa sedemên ku me li jor anî ziman hene. Rêxistin pêwistî pê didîne ku dîsa bi vî awayî xwe bide axaftin; desthilata ku li ser tirsê ava bûbe, ji bo ku îmaja xwe nû bike, bi wendakirina qadan re dixwaze hem di nava rêxistinê de hem jî li hember dinyayê serweriya moralî dîsa bi dest bixîne. Di heman demê de rêxistin çi qas qadan wenda dike ew qas xeternak dibe.

Bi taybetî bi aweyeke cihê înfazkirina pîlotê Urdunî, ji aliyekî ve dixwaze çavê welatên ku piştgiriyê didin koalîsyonê bitirsîne (MEY [– Mîrekên Ereb yên Yekbûyî] ji koalîsyonê vekişiya) ji aliyê din ve jî dixwaze bibêje ku hê jî xwedî hêz e.

Dema ku mirov behsa cîranên DAIŞê bike divê mirov Tirkiyeyê ji bîr ve meke.Ew qas bi ser Kobanê de cûyîna DAIŞê ne beredayî bû. Bi vî awayî dixwest ku Kobanê bi dest bixe û xeta sînor ya rojhilat û rojavayê Tirkiyeyê temam bike. Li Sûriyê ji herêmên navîn ber bi bakur ve, heta sînorên Tirkiyê ew ê xwe dirêj bikirana. Ango deriyên navbera wê û Tirkiyeyê yên ku hene, ew ê deriyê Kobanê jî lê zêde bikirana. Lê ev nebû.

Ku Kobanê wekî ciyeke girîng û stratejîk e, biketana destê DAIŞê ew ê rêxistin li ser sînorên Tirkiyeyê xeteke dirêj bikira bin kontrola xwe. Gelo Tirkiye vî karî pir sivik dîtibû, ya jî gelo hişgiriyeke wisa çêbûbû? Bila şîroveya vê yekê para we be.

Di encamê de têgihiştin ew e ku DAIŞ bi derveyê înisiyatîfa Tirkiyê de hatiye bidûrxistin. Lê ev tev nayê wateyê ku tehdîta DAIŞê derbas bûye. Ji xwe li herêmên ber sînorên Tirkiyeyê versiyonên DAIŞê hê jî hene. Ferqa wan rêbaza wan e.

Wekî mînak, agahiyên ku tênê, dibêjin ku rêxistin ji derdorên Helebê dest bi vekişînê kiriye. Lê ciyê ku ji DAIŞê vala bibe, bê guman ku ew ê Nusra dabigire.

DAIŞ li Kobanê xwe ranegirt, lê hê jî li ser sînorê Tirkiyeyê ye. Ji aliyê din ve, li Lubnan, Urdun û Misirê li herêma Sînayê hê jî hêza xwe nîşan dide Û zorê dide van deran. Kuştina pîlotê Urdunî, destpêka nîşandana hêza  xwe ya li hember Urdunê ye. Ji lew re Urdun hedefeke ku rêxistinên Selefî êrîş bibin bi ser de, bi hêsanî îstîkrara xwe wenda dike. Li Misirê li herêma Sînayê rêxistin serî li ber DAIŞê tewand û piştî wê êrîş zêdetir bûne.

Divê ku em vê jî ji bîr nekin, DAIŞ bi tenê yên ku zor didinê bi tenê na, dema ku zor digihîjê, wan welatên ku baz dide diçe wê derê jî dibe problem. Bi ser de ku li wan welatan biçûk û mezin ku hebûna xwe jî zêde bike ev zêdetir problem e. Li Pakistanê vê nimûneyê heye, di destpêkê de ji nedîtî ve dihate dîtin û şûn de jî çi bû hate ber çavan. Di van demên dawî de li Tirkiyeyê cara yekemîn hin kesên biyan û welatiyeke Tirkiyeyê ji bo ku tev li DAIŞê bibin hatin binçavkirin. Ev girîng e. Her çi qas ev ji bo qada navnetewî wekî peyamekê be jî girîng e.

Li Tirkiyeyê li gorî berê yên ku beşdarî DAIŞê dibin û şervanên biyanî êdî bi zorê dikarin derbasî aliyê Sûriyeyê bibin. Lê ya herî girîng ew e ku belavbûn û cîgirtina hişmendiya rêbazên DAIŞ û Nusrayê zêde girîng nayê dîtin. Dema ku ev girîng neyê dîtin, di pêş de ew ê problemên mezin derxînin. Tirkiye jî dê ji vê bêpar nebe. Zanîn û tecrubeyên me yên dîrokî vê rastiyê nîşanî me didin. Em vê îhtîmalê ji ber çavan dûr nexînin ku dê Tirkiye bi salên dirêj re dê bi DAIŞê re mijûl bibe.